Çocukların Resimleri
Çocukların resimleri
Çocuklar düşüncelerini kelimelere dökmek konusunda tam anlamıyla gelişmediklerinden, oyun veya resmi kendilerini ifade aracı olarak kullanırlar. Çocukların resimlerine bakarak o anki duyguları, dünyayı algılayışları, hatta aile dinamikleri konusunda fikir sahibi olmak mümkün.
6-7 yaşlarındaki çocuklarla yapılan bir araştırmada, yaptıkları resimlerin çocukların ev yaşamına dair gerçekçi bilgiler verdiği sonucuna ulaşılmış. Bu yaş grubu çocuklara evde nasıl bir hayatları olduğu sorulduğunda, henüz bunu konuşarak açıklamayı başaramıyorlar. Yaşları gereği davranışlarını kontrol etmeyi öğrendiklerinden dışardan gözlemleyerek bir sorun olup olmadığını anlama da zor oluyor. Bu yüzden, Roger Mills-Koonce aile dinamiklerini bildiği 962 çocuktan kendi ailelerinin resmini yapmasını istemiş. İşlevselliği yüksek bir aile ortamında yaşayan çocukların, tüm aile bireylerini ayrı ayrı, yetişkinler çocuklardan büyük olacak şekilde orantılı büyüklükte çizdiği gözlenmiş. Araştırmacılar, çizimlerde insanların kolları yanlara açık duruşunu, aile ortamında hissedilen destek ve rahatlığın göstergesi olarak açıklıyor. Aile bireylerinin birbirine yakın duruşları, resimlerin bir başka ortak noktası.
İşlevselliği düşük ailelerin çocukları, ilişkilerindeki yetersiz güvenin göstergesi olarak kolları vücuda yapışık, yüzleri ifadesiz veya somurtuk çizmeyi tercih ederler. Bazı kişilerin vücutlarında eksik parçalara sıkça rastlanır. Mills-Koonce’a göre, bu çocuklar ailelerinde yaşadıkları duygusal uzaklığı, resimlerinde aile bireylerini birbirinden uzak çizerek gösterirler.
Çocukların resimlerini yorumlamak, psikologların sıkça başvurduğu bir yöntemdir. Ebeveynler elbette sadece bir resme bakarak çocuklarıyla ilgili kesin yargılara varmamalı. Ancak resimlerde tekrarlanan mutsuzluk ve korku işaretleri, çocuk psikoloğuna danışmak için bir gösterge olabilir.
-
BJ Zvara, WR Mills-Koonce, P Garrett-Peters, NJ Wagner, L Vernon-Feagans, M Cox. The mediating role of parenting in the associations between household chaos and children’s representations of family dysfunction. Attachment & Human Development, 10/2014; 16(6):1-23.